Beste ploegleiders 2018-4

Beste ploegleiders,

Dorus Laan is er beduusd van: ‘Ik kan het nauwelijks geloven. Het is zo onwerkelijk,’ stamelt hij.
Hij kijkt nog eens naar het raam, maar het staat er zwart op wit, Dorus Laan op de begerenswaardige eerste plek.
Zes jaar doet hij al mee en nooit kwam hij verder dan de middenmoot. Ondanks dat Internet en kranten grondig werden bestudeerd voor hij zijn te kiezen renners bepaalde. ‘Dit jaar deed ik maar wat en dat lijkt het beste te werken.’

Dorus heeft echter zorgen. ‘Het verschil met de ploegleiders onder mij is niet groot en we moeten nog twee weken.’ De vrees om van zijn troon gestoten te worden is hoorbaar.
‘Het wordt heel, heel belangrijk om de briefjes goed in te vullen’ gaat hij verbeten verder. Te beginnen met de truienbriefjes, hij heeft nog twee uur daarvoor.
‘Ik ga straks rustig boven op mijn kamer zitten om tot mezelf te komen, dan ga ik op internet kijken naar de diverse klassementen, en tenslotte laat ik mijn gevoel spreken. Het is afhankelijk van hoe dat reageert bij de diverse namen, zo maak ik mijn keuzes.’
Hij kijkt nerveus op zijn klokje en trekt zijn vriendin mee. ‘We moeten gaan, de tijd dringt.’
Dorus: een man met een serieuze missie.

Eduard Beerepoot droomt al jaren van de gele vlag. ‘En eens komt die, echt.’ Omdat Eduard in Zwaag woont, kan hij het geel aan eigen gevel vergeten. ‘Daar heb ik rekening meegehouden,’ zegt hij triomfantelijk. ‘Bianca en Maarten Appelman zijn mijn gele vlag back-up.’
Dat hij op plek 201 staat deert Eduard niet, ‘wacht maar af, ik voorzie nog een megascore. Ik ben de Laurens ten Dam van Tour de Westwoud. En nog wat, ik weet gewoon dat Froome het geel gaat halen, maar ik vul Dumoulin in. Gewoon omdat die sympathiek is, aardig en leuk kan fietsen.

Opmerkelijk is dat. Zowel Dorus als Eduard laten hun gevoel meespelen bij het maken van keuzes. Dit wordt toch als typisch vrouwelijk gedrag beschouwd? Lezen ze misschien de libelle van hun vriendin of bij de kapper? Of durven ze echt hun oestrogenen aan te spreken?
Ik heb trouwens het gevoel dat Eduard stevig uit zijn nek kan kletsen.

John de Vries komt vrolijk aanstappen, met zijn sprintploeg staat hij op de tweede plaats.
‘Eerste worden moet lukken, er zijn maar zes bergetappes, de rest is vlak.’

Maria Kors komt voor haar ouders Harry en Carina kijken. ‘Nee, ik doe echt niet mee, ik heb er helemaal geen verstand van!’
Wie legt Maria uit dat het grootste deel van het Westwoudse wielerpeloton dóet alsof ze er verstand van hebben.

Stef Groot staat 216e. Zijn ouders doen samen mee op de naam van zijn moeder Mariëth die op de 185e plaats staat. Zijn zus Anouk Groot staat 49e en dat is niet toevallig volgens Stef: ‘ Haar vriend is Sam Boon en dat is een wielrenner die vorige week nog in Venhuizen gewonnen heeft. Die heeft er echt wel kijk op.’

Adviseurs binnen Tour de Westwoud, ze krijgen nauwelijks aandacht maar zijn de stuwende krachten op de achtergrond.

Ondertussen is Patrick van Diepen gestegen naar de 37 plaats en is zelf onbekommerd vertrokken naar de Vierdaagse van Nijmegen.
Zal René Rinkel nu de briefjes voor hem inleveren?