Ik kan er kort over zijn, de verplaatsing van de  boekjes verkoop naar De Schalm is gladjes verlopen. De goede sfeer was als vanzelf mee verhuisd. Zelfs Erik van Diepen was op tijd op de nieuwe stek. Eerder bleek hij de allerlaatste te zijn die niet op de hoogte was. Bijzonder als je broer in de tourdirectie zit.

Als evaluatiepunt zal de verkoop ongetwijfeld snel door de tourdirectie positief afgevinkt worden.

Lastiger lijkt mij het punt privacywetgeving. Wist iemand van de 241 mensen bij aankoop van het  boekje dat deelname aan het spel nog helemaal niet zeker was? Ik niet.

In het gekochte exemplaar stond die regel. Vanwege  de privacy wetgeving moet iedere deelnemer met een handtekening, akkoord geven voor het gebruik van foto-  en filmmateriaal. Een voorwaarde om aan het spel mee te doen. Discutabel, het kan een drempel opwerpen. Iets wat Tour de Westwoud juist nooit wil. Op de agenda zetten dus.

Ik weet er nog een: wat te doen tegen het eeuwige geklets van aanwezigen tijdens de trekkingsavond. Dat was dit jaar bar en boos. De jongens achter me maande ik tot stilte en het was over. Achterin bij de statafels was het drama. Keer op keer vroeg een lid van de tourdirectie of het stiller kon. Het hielp steeds slechts even. De heren achter de tafel stoorde het duidelijk, maar bleven rustig. Chapeau. Ik draaide me om, en zag volwassen mannen en vrouwen het plezier beleven dat niet een kwartier kon wachten. Onbeleefd, onbehoorlijk, onbeschoft, hoe je het ook wilt noemen: het getuigt niet van manieren en respect voor de tourdirectie die ongelooflijk veel tijd en energie steekt om ons prachtige weken te geven. Wil je praten en/of kun je onmogelijk je mond houden wanneer de regels en fatsoen het vragen, ga dan naar het voorcafé. Roel wil daar vast wel een leuterhoek reserveren.

Mooi is om te kunnen zeggen dat ‘we’ na dertig jaar eindelijk weer in het geel rijden. Al twee dagen wordt het geel in Brussel gekleurd door de Hollanders. Geen familie, maar soms is het extra lekker om die naam te kunnen schrijven. Laat me voor een keer.

Het allereerste  geel in TdW is om de schouders van Nozem Dekker gehangen. Voor hoelang? Dat blijft altijd de vraag. Zo zal niemand de eerste overwinning voor Mike Teunissen voorspeld hebben. Een heerlijke verrassing. er zullen er ongetwijfeld meer volgen. Zo staat in TdW Dave Andrews op nummer 15. Ik weet dat hij het spel samen met Bart Kooi speelt. Ieder hebben ze        € 7,50 betaald. Bart gaat op vakantie en wilde ‘zijn’ boekje voor een liefhebber in het dorp beschikbaar houden. En wie op de deelnemerslijst Frank Sijm ziet staan, leest het goed, maar heeft het fout. Achter die naam schuilt Monique Sijm.  

Niet alles is wat het lijkt. Toch durf ik het aan: het lijken mooie weken te worden.