Beste Ploegleiders (6)
Jos Fisher scheurt met zijn fiets het tourplein op. Gaat vlak voor het tourcafé vol in de remmen, springt van zijn fiets, staat in één stap met zijn lange benen voor Het Raam en speurt direct het eerste blad af. Daar staat hij niet. Pas op het derde blad, op de 153e plek vindt hij zijn naam. De ontgoocheling is groot.
‘Ik snap niks van dit spel, ik dacht zeker 100 punten erbij te hebben, maar hier staat dat ik er 29 heb!’ Aha, Jos dingt mee naar de Chapeauprijs! Die punten doen niet mee voor het klassement, Jos. Maar met 100 zit je vast bij de kanshebbers.
Zijn zoon Boy weet eveneens niet helemaal waar hij aan toe is: ‘Ik heb met een etappe de Supersponsorprijs gewonnen. Geen idee wat het is, maar het klinkt goed.’ Boy staat 143e en vind het “bijzonder goed gaan”. ‘Niet in de tweehonderd, dan is het goed.’
Een opvallend positieve en relativerende kijk van zo’n jonge knul. Niet iedereen kan dat opbrengen.
Kelly Bot staat 87e. ‘Toen in de eerste dagen Valverde en Sagan eruit vlogen, wilde ik mijn inschrijving intrekken, het werd toch niks meer. Dat kon niet dus ben ik maar gaan gokken. Dat heeft me nog geen enkele bonuspunt opgeleverd.
Ik zit er steeds net naast. Zoals met Bardet. Kilometers lag hij op kop, werd ie uiteindelijk 4e! Weg extra punten.’
Bijna dagelijks heeft ze tijdens de ritten contact met vader Perry die 19e staat. ‘We hebben Matthews voor de groene trui. “Gaat goed hè!” appen we dan. We hopen natuurlijk niet op een valpartij, maar Kittel eruit zou mooi zijn’
Ruud van Kampen is goedgehumeurd. Je zou anders verwachten van iemand die 197e staat. ‘Klopt,’ zegt Ruud ‘ik ben er voor dit jaar al helemaal klaar mee. Drie van mijn gekozen renners vielen de eerste dagen al uit.’ Dat vader Dirk 54e staat deert hem niet. Het zorgt niet voor pijnlijke plagerijen in huize van Kampen. ‘Mijn vader weet dat ik er uiteindelijk meer verstand van heb dan hem.’ Hij wijst naar de scores op de etappe uitslagen waar gekozen kopmannen, troefrenners en sprinters voor veel punten zorgen. ‘Samen met Lars en Sven van Diepen maak ik die lijsten voor de trekkingsavond. Mooi om te zien dat we dat goed gedaan hebben.’
Heleen de Vries richt ook een vinger naar het raam. Ik zie dat het jongerenklassement van Tour de Westwoud 31 ploegleiders telt, verder zie ik niks geks. Heleen legt uit dat Jordy Leeuw er tot en met etappe 15 ten onrechte niet bij stond. Ze gooide dat bij Koos Schipper op zijn bordje die onmiddellijk actie ondernam. Gek, dat niemand van de “leeuwen” bedacht dat Jordy met zijn 15 jaar nog mee mag strijden in het jongerenklassement. En hoe! Hij staat tweede, na in onwetendheid eerste te hebben gestaan. Als een geduchte tegenstander van de zoon van Heleen, Edwin Korver.
‘Even “dank u wel” zeggen tegen mevrouw de Vries, Jordy!